ಪುಟ:ರಮಾನಂದ.djvu/೫೬

ಬ್ಬನೇ ವಿದ್ಯಾವಂತನೆಂಬ ಹೆಚ್ಚುಗೆಯಿಂದಲೂ ಯಾವದಾದರೂ ಒಂದು ನೆವದಿಂದ ಪ್ರತಿದಿನವೂ ನಮ್ಮನ್ನು ಹಂಗಿಸಿ, ಭಂಗಿಸುತ್ತಿರು ವುದನ್ನು ಕೂಡ ನೀವು ಬಲ್ಲಿ ರಲ್ಲವೆ?
ಕಳಿಂಗ:-ಬಲ್ಲೆವು , ಬಲ್ಲೆವು.
ರವಿ:-ಹೆಮ್ಮೆಗಾರನಾದ ಆತನು, ಅಣ್ಣನೆಂದು ಒಂದಿಷ್ಟಾದರೂ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಗೌರವ ಬುದ್ದಿಯನ್ನಿಡದೆ, ಹಾಗೆ ನನ್ನ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಗೆ ಹಾನಿಯನ್ನುಂಟು ಮಾಡುತ್ತಿರುವನೆಂಬ ವಿಚಾರವು ನನ್ನ ಪರಮಾಪ್ತರಾದ ನಿಮಗೆ ವಿಷಾದವನ್ನು೦ಟು ಮಾಡುವುದೂ ನಿಜವಷ್ಟೆ?
ಕಳಿಂಗ:-ಸಂದೇಹವೇನು? ನ್ಯಾಯವಾಗಿ ಯಾರಿಗೆ ಪ್ರಥಮ ಸನ್ಮಾನವು ಸಲ್ಲ ಬೇಕೋ, ಅದು ಅವರಿಗೆ ದೊರೆಯದೆಯೇ ಹೋಗಿ ಬೇರೊಬ್ಬನ ಕೈ ಸೇರುವುದೆಂದರೆ, ಎಂತಹ ನಾಚಿಗೆಗೇಡಿನ ಸಂಗತಿ? ನಿನಗೆ ದೊರೆಯಬೇಕಾದ ಮರ್ಯಾದೆಯು ಅವನ ಪಾಲಾದರೆ ವ್ಯಸನವಲ್ಲವೇನು?
ರವಿ:- ಅಯ್ಯ! ಬರಿಯ ಮರ್ಯಾದೆಯ ಮಾತು ಹಾಗಿರಲಿ. ಆತನು ನಮ್ಮ ವಿಚಾರವಾಗಿ ಉದಾಸೀನದಿಂದಾದರೂ ಇದ್ದರೆ ಸಾಕೆಂದರೆ ಅದೂ ಇಲ್ಲ, ಅದರಲ್ಲಿಯ ಅವನು ನಿನ್ನೆ ಮಾಡಿದ ಅಪಮಾನವು ನನಗೆ ಎಂತಹ ಸಂಕಟವನ್ನುಂಟು ಮಾಡುತ್ತಿದೆಯೋ ಹೇಳಲಾದೀತೇ?
ಕಳಿಂಗ:- (ಕುತೂಹಲದಿಂದ) ಆದೇನು? ಏನು ಮಾಡಿದನು?
ರವಿ:- (ನಿಟ್ಟುಸಿರಿಟ್ಟು) ಆಯ್ಯ! ಏನು ಹೇಳಲಿ? ನಿನ್ನೆ, ನಾನು ಶಾಲೆಯ ಬಾಲೋದ್ಯಾನದ ಬಳಿಗೆ ಹೋದೆನು. ಅಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಸಂಗಡಿಗರೊಡನೆ ಚಲ್ಲಾಟವಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಆತನು ನನ್ನನ್ನು ಕಂಡೊಡನೆಯೇ ಅಟ್ಟಹಾಸದಿಂದ ಮೆರೆದನು.
ಕಳಿಂಗ:- ಹೇಗೆ ಮೊರೆದನು? ಏನು ಮಾಡಿದನು? ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಕದನಕ್ಕೇನಾದರೂ ಬಂದನೇನು?