ವಿದ್ವಜ್ಜನಕ್ಕೆ ಪಸುಗೆಗೆ
ವಿದ್ವೇಷಣ ವಿದ್ಯೆ ಬರ್ಪ ತೆ ಆದಿಂ ಬಂದಳ|| ೯೪ ||
ಅಂತು ಕೆಲಕ್ಕೆ ಬಂದು -
ಚ || ಅನುಚಿತಮೆಂಬಿದಂ ಬಗೆಗೆ ತಾರದೆ ದುರ್ಯಶನಕ್ಕು ಮೆಂಬಿದಂ |
ನೆನೆಯದೆ ಕೈಕ ದೇವರೆನಗೀವುದು ಬೈಕೆಯ ಮಚ್ಚನೆಂಬುದುಂ ||
ಮನುಕುಲದೊಳ್ ತೊದಳ್ಳುಡಿ ಪೊದು ಮೇ ಬೆರ್ಚದೆ ಬೇಡಿಕೊಳ್ ತಪೋ |
ವನ ಗಮನಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮ ಕರಮಲ್ಲದುದಂ ಮೃಗಶಾಬ ಲೋಚನೇ ||೯೫ ||
ಎನೆ ಮನದೆ ಕೊಂಡು-
ಚ || ವದನ ಸುಧಾಂಶು ಬಿಂಬದ ಕಳಂಕದ ಬಿನ್ನುಗಳಂತೆ ವಕ್ರ ಪ |
ದೃದ ಮಧುಪಾನಮಂ ಸವಿದು ಸೊರ್ಕಿದ ತುಂಬಿಗಳ೦ತೆ ನೀಳ್ಳುವಾ ||
ಸುದತಿ ಸಮಗ್ರವಗ್ರ ಜನರಲ್ ಸಟಿಗಂಜದೆ ಪಾಪ ಭೀರುವಾ |
ಗದೆ ಭರತ೦ಗೆ ರಾಜ್ಯ ಭರಮಂ ಕುಡವೇ ಮಲೀಮಸೋಕ್ತಿಗಳ್ || ೯೬ ||
ಕಂ || ದಶರಥನಂ ಕೈಕೆ ಚತು
ರ್ದಶ ವರ್ಷಾವಧಿಯನವನಿಯಂ ಬೇಡೆ ಚತು ||
ರ್ದಶ ಭುವನಾವಧಿಯೆನೆ ದು ರ್ಯಶಸ್ತಟನ್ನಾದಮಾದಮೇನೊದವಿದುದೋ|| ೯೭||
ಕನವನಿಪ ಕಾಳರಾತ್ರಿಯ
ದನಿಯಂತಾ ನೃಪನ ಕಿವಿಗೆ ದುಸ್ಸಹವಾಯ್ತಾ ||
ವನಿತೆಯ ನುಡಿ ಕಿಡಿಯಂತಿರೆ
ಮನಕ್ಕೆ ಪಡೆದು ವೇದನಾಸ್ವಾದನನಂ|| ೯೮ ||
ಡೋಲಾಯಮಾನ ನನನ
ಸ್ವಾಲಾಸಂ ಗತ ಮನೋರಥಂ ದಶರಥನಾ ||
ಬಾಲೆಯ ದನಿ ಕಿವಿವುಗೆ ಘನ
ಮಾಲೆಯ ದನಿಗೇಳ ಹಂಸನಂತಳವುದಂ|| ೯೯ ||
ಮ|| ಎರಡಕ್ಕುಂ ನುಡಿ ಮೆಚ್ಚುಗೊಟ್ಟು ಕುಡದಂದೀ ಕೈಕೆಗಾನಿತ್ತೊಡಂ ।
ಧರೆಯಂ ಸ್ತ್ರೀಜಿತನಾಗಿ ಕೊಟ್ಟ ನವನೀಶಂ ರಾಮನಿರ್ದ೦ದದಿ೦ ||
1. ಸ್ಪುಟತ್ಸಟಹನಾದಮೇ. ಗ; ರ್ಯಶಃ ಪಟಹ ಗಭೀರ ನಾದಮೇ. ಫ.