೧೩೦ ಕರ್ಣಾಟಕ ಕಾವ್ಯಮಂಜರಿ [ಆಶ್ವಾಸಂ www.vn ಎಡಪಿ ಪರಲ್ಗಳಂ ದೆಸೆಗೆ ಬೆರ್ಚುತೆ ಗೊ?ವನ ಗಾಳಿಗೆಯ ಎಂ | ಗಡಸುತೆ ಕಂದಮಂ ನೆಗಸಿ ನೋಡುತೆ ಪಕ್ಕವನಗ, ವಾಲದಿಂ || ತೊಡೆಯುತೆ ಕಣ-ಮಂ ತೆಗೆದು ತಿತಿ ರಿಗಾಳೆಯನಾಲಿಸುತ್ತೆ ಎಂ | ಡೊಡೆಯದೆ ಕೂಡಿ ಬರ್ಪ ಪಲವಾಕಳನೀಕಿನಿವಂ ನಾಧಿಪಂ ||೧೦೩ ಬರಲಾಗಿದೆ ಪೆರ್ಗೆಚಲ | ಭರದಿಂದಂ ಪೆವಿಗು ಕುಸಿಯೆ ಪೊರೆಯಂ ಕಳವಂ | ತಿರೆ ತೋಚಿದ ತೋರಮೊಲೆಗಳ | ನಿರಿವಿಡುತುಂ ಬಂಗುವಂದು ಪಯಗಳ ಪವುಂ | || ೧೦8| loo೫ || 11c೦೬ || ಕಳ ಬೆಳಗುದಿರೆ ಹೂಂಗುಡು | ತಮಿಳುತ್ತುಂ ಮುಗುಲ್ಲು ಮೂಸುತುಂ ಪೊಲಸಂ ಮಾ || ಸೋಯುತಿರೆ ಮೆಂತೆ ಕೆಚ್ಚಲ | ನಿಟಂಕಿ ನಡೆತಂದುವೀಂದ ಪದಗಳ ಪವುಂ | ಪರವತ್ನಂಗಳ ಬಲಿಯಂ | ಪರಿಗೊಳುತುಂ ತೋಯದ ಗೊಂತಮಂ ಬಿಡುತುಂ ಹೂಂ || ಕರಿಸುತ್ತುಂ ಪೋಪಗ್ಗದ | ಪುರುಳಿಗಳಂ ಮಿಗೆ ಮರು ನೋಡಿದನರಸಂ | ಕಡುಗೊಬ್ಬಿದ ಕಡಸುಗಳಿ೦ ! ಕತೆಯೊಳಿ ಬರುತಿಸ - ಗೌನು ಬಡವಾಗಿರ್ದು೦ || ಬಿತೆ ಕರಮೆಸೆದುದು ಚಾಗಿಯ || ಬಡತನಮುಂ ಖಳನ ಸಿರಿಯೆನಗ್ಗಳನ | ಪೊಸನಸೆಯ ಸೋವಡನಾಟ ! ಸಿನಿ ಮಣಿಕದ ಮಿಡುಕುಗಚ್ಚೆಯೊಳೆ ಮೊಗವೆತ್ತು | ತೆಸೆದುದು ವೃಷಮಮರರನೇ | ಡಿಸುವವೊಲೇನುಂಟೆ ನಿನಗಮಿಸುಖಮೆನುತುಂ || |೧೦೬ || | covit
ಪುಟ:ಲೀಲಾವತಿ ಪ್ರಬಂಧಂ.djvu/೧೩೭
ಗೋಚರ