ಸ್ಮ$) ಶ್ರೀ ಭಗವತ ಮಹಾಪುರds, J ತಂ ತಂ ಭೂಯೋ ಹಂತವೇ 5 ತಿರಚೋದಯಾತ್ | ಜಹಿ ಯಜ್ಞಹನಂ ತಾತ ! ಮಹೇಂದ್ರ ವಿಬುಧ: ಧನುಂ !!೧! ಏವಂ ವೈತೃಸುತಃ ಪ್ರೋಕ್ತ ಸ್ವರವಾಣ೨ ಏಪಾಯಸಾ! ಅದ್ರನ ದಭಿಕ್ಕದೆ ವಾರಣಂ* ಮೃಗ ರಾಡಿವllnel Arಶ್ಚಂ ರೂಪಂಚ ತದ್ಧಿತ್ಯಾ ತನ್ನ ತ೦ತರ್ಹಿತ ಸ್ವರಾ ಟ್ | ವೀರ ಕೃಪಶು ಮಾದಾಯ ವಿತು ರ್ಯ ಮುಪೇಯಿರ್ವಾ ೧೩ ತತ್ತ ಸೃಚಾದ್ಭುತಂ ಕರ್ಮ ವಿಚಕ್ಷ ಪರಮರ್ಪಯಃ | ನಾಮಧೇಯಂ ಇದು ಸ್ವಸ್ಮ ತಿವಿಜಿತಾಶ ಇತಿ ಪ್ರಭೇlav ||ಉಪಸೃಜೃ ತಮ ಸ್ತೋತ್ರಂ ಆಲೆಯಿಂದ, ನಿತ೦.ಹಿಂದಿರುಗಿದ, ತಂ-ಆ ಪೃಥುಫುತ್ರನನ್ನು ಕುರಿತು, ಭೂಯಃ - ಮರಳಿ, ತಾತ ತಂದೆಯ ! ತುಣ್ಣಹನಂ - ಯಜ್ಞವನ್ನು ಕೆಡಿಸುವ, ವಿಬುಧ ರಮಣ ದೇವತೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಧಮನಾದ, ವ ಹೇಂದ್ರ - ಇಂದ್ರನನು, ಜಹಿ - ಕಲ್ಲು, ಎಂದು ಹಂತವೇ , ಕೊಲೆಗುಗಿ, ಅಚೋದಯ - ಪ್ರೇರಿ ಸಿದನು ೧೧! ಏವಂ - ಇಂತ, ಪೊಕ್ಕ - ಪ್ರೇರಿತನದ, ವೈಸುತಃ , ಪೃಥರುಕು, ಅಭಿಕ್ಕು ! - ಕೋಪಗೊಂಡು, ವಿಜಯಸಂ - ಗಗನದಲ್ಲಿ, ತುರ ಮಾಣಂ - ಓಡಿಹೋಗುತ್ತಿರುವ ಇಂದ್ರನನ್ನು, ವಾರಣಂ - ಆನೆಯನ್ನು, ಮೃಗರ: ಡಿವ - ಸಿಂಹದಂತೆ, ಅನ್ನದ-೫, ೬ ಕೊಂಚು ಹೋದನು ! ನಃಸ್ರಾಟಕ - ಆ ಇಂದ್ರನು, ಅಕ್ಷಂ - ಕುದುರೆಯನ್ನೂ, ತರೂ ಪಂಚ - ಆ ರೂಪವನ್ನು, ಹಿತ್ತಾಉಳಿದು, ತಸ್ಕೃ 3 - ಅವನಿಗೆ, ಅಂತರ್ಹಿತಃ - ಮರೆಯದನ್ನು, ವೀರಃ - ಪೃಥುಪುತ್ರರು, ಸರಕುಂ • ತನ್ನ ಕುದುರೆಯನ್ನು, ಆದಾಯ - ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ಪಿತುಃ , ತಂದೆಯ, ಉದ್ಧಂ - ಯಜ್ಞವನ್ನು, ಉಪೇಯಿವF - ಕೊಂದಿದನು ||೧೩|| ಪರಮರ್ಷಯಃ - ಋಷಿವರ್ಯರು, ತಸ್ಯ - ಅವನ, ಅದೃತಂ ಆಶ್ಚರ್ಯಕರವಾದ, ತತ್ - ಆ ಕಾರ್ಯವನ್ನು, ವಿಚಕ್ಷ - ಕ೦ಡು, ಪ್ರಭ - ಎಲೈ ವಿದುರನ 3 3 - ಆವನಿಗೆ, ವಿಜಿತ ಕೃಇತಿ - ವಿಜೆಕ್ಷನಂದ , ನಾಮಧೇಯಂ - ಹಸರನ್ನು, ದರು . ಕೊಟ್ಟ ರು ||೧|| ಪುನಃ - ಮರಳಿ, ಹರಿ : ಇಂದ್ರನು, ತಿ 'ವ- ಅರಿವಾದ, ತವಃ - ಕತ್ತಲೆಯನ್ನು ಇಂದ್ರನು ವೇಷ 0:ರದಿಂದ ಇಂತು ಯಜವಿಘ್ನವನ್ನು ಮೊಡತಳೆ ಸಿರವುದರಿಂದ ಇವನ ನ್ನು ಬೇಗನೆ ಕಲ್ಲ,” ಎಂದು ಮರಳಿ : ೪ದನು || ೧೫ ಇಲ್ಲ ! ಅತಿ ಮುಸಿಯ ಹ೪ ದಕೂಡಲೆ ಸೃಥುನಂದನನು ಅತ್ಯಂತ ಕಷ್ಣನಾಗಿ ಮುನ್ನು ರಾವಣನನ್ನು ಬೆನ್ನಟ್ಟಿದ ಜ ಟಾಯುವಿನಂತೆಯ, ಆನೆ ಯನ್ನು ತಿರುವುವ ಸಿಂಹದಂತೆ , ಗಗನಾಂಗಣದಲ್ಲಿ ಪಲಾ ಯನಗೈಯ್ಯುತ್ತಿರುವ ಪುರಂದರನನ್ನು ಅಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಹೋದನು ೧೧೬' ಆಗ ಸ್ವರ್ಗಾಧಿ ಪತಿಯಾದ ಇಂದ್ರನು, ಕುದುರೆಯನ್ನೂ, ತಾನು ಧರಿಸಿದ್ದ ಸಾಸಂಗರೂಪವನ್ನೂ, ತರ ದು ಮಾಯವಾದನು. ಮಹಾಗನಾದ ಪೃಥ ವತ್ರನು ಆ ಕುದುರೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ತನ್ನ ತಂದೆಯ ಯಜ್ಞಕಾಲೆಗೆ ಹೊರಟುಹೋದನು |೧೬|| ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಮಹರ್ಷಿಗಳು ಅದ್ಭುತ ವಾದ ಅವನ ವಿಜಯವನ್ನು ಕಂಡಅವನಿಗೆ ವಿತಾಶ್ವ (ಕುದುರೆಯನ್ನು ಗೆದ್ದವನು)ನೆಂದು ಕೆಟ್ಟರ.!| - || ಇಂದ ನು “c೪ ಬಹಳವದ ಕಗ್ಗತ್ತಲೆಯನ್ನುಂಟ ಮಾಡಿ, ಯಾದ
- ಖಾ, ರಾವಣಂ ಗೃಢರಾಗಿವ-ಜಲಯುವು ರಾವಣನನ್ನೊವಂಗಿಯಲ್ಲಿ.
