- Jಳ ಹತ್ತೊಂಬತ್ತನೆಯ ಅಧ್ಯಾಯ. [ನಾಲ್ಕನೆಯ ಜಹಾರಾ $ಶಂ ಪುನ ರ್ಹಃ | ಚಾಲಯ ೧ನತ ಶನ ಹಿರಣ್ಣರಕನಂ ವಿಭುಃ || ೨೯ | ಅತ್ರಿ ಸ್ಪಂದರ್ಶಯಾಮಾಸ ತರವಾಣ೦ ವಿಹಾಯಕ! ಕಪ ಲಖಟಾಗಧರಂ ವೀರೋ ನೈನ ಮುಬಾಧಿತ ೨೨ll ಅತ್ರಣಾ ಚೆದಿತ ಇಸ್ಮ ಸಂವಧೆ ವಿಶಿಖಂ ರವಾ | A 5 ಕಂ ರೂಪಂಚ ತದ್ದಿ ತ್ಯಾ ತ ಸ್ಟಾ ವಂತರ್ಹಿತ ಸೃ ರಾಟ ೨೧11 ವೀರಜ್ಞಾಶ ಮುಗದಾಯು ಪಿತೃಯಜ್ಞ ಮಥಾSವ್ರತ' ! ತದನಹರೇರೂಪಂ ಬಹು ರ್ಜ್ಞಾನದುರ್ಬಲಾಃ||೨೨| ಯಾನಿ ರೂಪಾಣಿ ಜಗೃಹೇ ಇ೧ದೆ ಹಯಜಿ ಹೀರ್ಷಯಾ | ತಾನಿ ಶಾಸ ಉಪಸ್ಸ" - ಸೃಷ್ಟಿಸಿ, ಛತ್ನ- 'ಯಾಗಿ, ಚa...ಈಃ, ಚಪ್ಪ ೪ - ಕಡಗದಿ .ದ ಕೂಡಿದ, ಯ ವತಃ - ಪಕ ಖಂ ಧನಸ್ಕಣ , ದಿ, ಹಿರಣ್ಣ*ಶ ತಂ - ಚಿನ್ನದ ಸರಪಳಿಯು , ಅಶ್ಚಂ - ಕುದ ರೆಯನ್ನು, ಬಹುರ - ಕದ್ದ ನು lla || ಅತ್ರಿ - ೨೩ ರ, ವಿಹರಸಾ - ಆಕಾಶದಿಂದ, ತರವಣಂ . ಓಡು ತಿರುವ, ಕು)...ರು ಕಸ ೨೦ - ಖಟ್ಟಾಗಗಳ ಧರಿಸಿ ಇಂದ್ರನನ್ನು, ಸುದರ್ಶಯಾಮಾಸ - ತೋ ರಿಸಿದನು, ವೀರಃ - ಹೃಢತನ ಮನ , ಏವಂ , ಇವನನ್ನ, ನಖಂಧತ - ಬಂಧಿಸಲಿಲ್ಲ ||pa|| ಅತ್ರಾಅತ್ರಿಯಿಂದ, ಚವಿತಃ - ಪೆರಿ ನಲ್ಪಟ್ಟ, ತಸ್ಕೃ , - ಇಂದ್ರನಿಗಾಗಿ ರಸ್ಮಾ- ಕೋಪದಿಂದ, ವಿಶಿ ಖಂ - ಬಾಣವನ್ನು, ಸಂದಧೆ - ಕೆಟ್ಟ ರು, ಸಈರಟಕ - ಆ ಇ೦ದನು, ಆಕ್ಷೇಂ - ಕುದುರೆಯನ್ನೂ, ತದ ಪಂಚ - ಆ ರೂಪವನ್ನೂ, ಹಿತ - ಬಿಟ, ಅಂತರ್ಹಿ ತ8 ಎಲೆಯಗಿ, ತನ , ಇದ್ದ ನು ೧೦೧ ವೀರಣ್ಣ - ಪ್ರಫುಪುತ್ರನ್ನು ಆಶ- ಕುದುರೆಯನ್ನು ಉಸದಾಯ - ತೆಗೆದುಕೊಂಡು, ಪಿತೃಯುದ್ಧ೦. ತಂದೆಯ ಯಜ್ಞವನ, ಆಥ - ಬಳಿಕ, ಅವಜ - ಹೊಂದಿದನು, ಜ್ಞಾನದುರ್ಬಲಾ - ಜ್ಞಾನಹೀನಾ ದವರು, ಹರೇ8 - ಇಂದ್ರನ, ಅವನ್ಯ - ನಿಂದಿತವಾದ, ತದನಂ - ಆರೋಪವನ್ನು, ಜಗೃಹ - ಗ್ರ ಹಿಸಿದರು || ೨೦ || ಇಂದ್ರ - ಇಂದು, ಹಯಜಿಸಿಪ್ಪ- ಯ - ಕುದರೆಯನ್ನು ಕದಿಯಬೇಕ೦ಬಿಚ್ಚಿ ಯಿಂದ, ನಿರೂಪಾಣಿ - ಯಾವ ರೂಪಗಳನ್ನು, ಜಗೃಹ - ಗ್ರಹಿಸಿದನೋ, ಶಾಸ್ತ್ರ .ಪಾಪದ. ತಾನಿ ಭಂಡಾನಿ - ಆ ನವನಗಳು, ಇಕ - ಇಲ್ಲಿ ಪ ಪಂಡ -ಪಪಂಡವೆಂಖ, ಲಿಂಗಂ-ಗುರುತುಗಿ, ಉಚ ಈ ~ ಹೇಳಲ್ಪಡುವುದು | ೧೩ || ರೂಪಸ್ತಂಭದಲ್ಲಿ ಚಿನ್ನದ ಸರ 5೪.೦ದ ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕಿದ್ದ ಕುದುರೆಯನ್ನು ಸರಪಳಿಯೊಡ ನಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡು ಯಾರೂ ಅರಿಯದಂತೆ ಇಡಿ ಹೋದನು ||೧೯|| ಆಗ ಅತ್ರಿಮುನಿಯು ಮು ನಿನ:ತೆಯ ಗಗನದಡುತ್ತಿರುವ ಇಂದ್ರನನ್ನು ತಂದು ವಿಜೆತಾಶನಿಗೆ ತೋರಿಸಲು, ರುಂಡ ಮಾಲೆ ಯನ್ನು ಧರಿಸಿ ಕಾಪಾಲಿಕನತೆತೋರುವ ಅವನನ್ನು ವಿಜಿತಾಶನು ಕೊಲ್ಲದೆ ಸುಮ್ಮನಾದನು ||೨೦|| ೪ಕ ಅತ್ರಿಯ, ಅವನ ಮಾಯಾರೂಪವನ್ನು ವಿವರಿಸಲು, ವಿಜಿತಾ ಶನು ಕೋಪಗೊಂಡ ಬಾಣ ಪ್ರಯೋಗವನ್ನು ಮಾಡಲು, ಇಂದ್ರನುಯಜ್ಞಾಶ್ವವನ್ನೂ, ಆ ಕಾಪಾಲಿಕ ರೂಪವನ್ನೂ ತೆರೆದು ಮಾಯವಾವಸು ||೨೧li ಶ.೨ನಾದ ವಿಜೆತಕನು ಕು ದುರೆಯನ್ನೇ ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡ. ತಲೆ 3, .. , ಲಗ ಬ ದರು. ಜ್ಞಾನಹೀನರ ದಜನರು ಆ ಇಂದ್ರನ ಸಿಂದಿತವಾದ ರೂಪವ - ಸಿಡೆವರ, ೨ || ಇಂದ್ರನು ಎದುರೆಯನ್ನು ಅಸಹರಿಸ ಬೇಕೆಂದು ಯಾವ ಯಾವ ರ 5: ಳನ್ನು ಧರಿಸಿದನೋ, ಆರೂಪಗಳು ಪಾಪದ ಸಮೂಹಕ್ಕೆ
