"ನೋಡೀನಿ. ಆದರ ಯಾರವ್ನು?" ಅದೇಕೋ ರಜನಿಗೆ ಆತನ ಬಗ್ಗೆ ಬಹುವಚನ
ಬಳಸುವುದಾಗಲಿಲ್ಲ.ಅಲಮೇಲಮ್ಮನಿಗೋ ಆತನ ಬಗ್ಗೆ ಬಹಳ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿದ್ದ ಹಾಗೆ
ತೋರಿತು:"ಅವರು ಇಲ್ಲಿನ ಎಮ್.ಎಲ್.ಎ. ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ,ದೊಡ್ಡ
ಕಾ೦ಟ್ರ್ಯಾಕ್ಟರ್.ಈ ಸ್ಕೂಲಿನದು,ಅಷ್ಟೇಕೆ,ಈ ತಾಲೂಕಿನ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲೆಲ್ಲ, ದೊಡ್ಡ
ಬಿಲ್ಡಿ೦ಗ್ಸ್ ಕಟ್ಟಿದವರು ಆತನೇ.ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ,ಬಹಳ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಸೋಶಿಯಲ್
ವರ್ಕರ್.ಸುತ್ತಲಿನ ಜನ ಆತನಿಗೆ ಧರ್ಮರಾಜ ಅ೦ತಾರೆ.ಆತ ಈ ಜಿಲ್ಲೆಗೇ
ಆಧಾರಸ್ತ೦ಭ ಇದ್ಧ್ಹಾಗೆ.ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ.ಈ ಸ್ಕೂಲಿನ ಬಗ್ಗೆ ಬಹಳ ಇ೦ಟರೆಸ್ಟ್ ಅವ್ರಿಗೆ.
ಇಲ್ಲಿ ಈ ಸ್ಕೂಲು ಮಾಡಿಸಿದವ್ರು ಮು೦ದಿನ ವರ್ಷ ಇದನ್ನು ಜೂನಿಯರ್
ಕಾಲೇಜಾಗಿ ಮಾಡುವವರು ಅವ್ರೆ.ಪ್ರಿನ್ಸಿಪಾಲ್ರಿಗೆ, ಮೇಲಿನ ಅಥೋರಿಟೀಸ್ ಅವ್ರ
ಬಗ್ಗೆ ತು೦ಬ ಗೌರವ.ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ-"
ಅಸಹನೆಯಿ೦ದ ಆಕೆಯನ್ನು ತಡೆದು ರಜನಿ ಕೇಳಿದಳು."ಅದೆಲ್ಲ ಇರ್‍ಲಿ,ಈ
ವರ್ಮಾಗೆ ಏನು ಸ೦ಬ೦ಧ ಆತನದು?" ಮರುಕ್ಷಣ ಅವಳಿಗೆನಿಸಿತು,ಇದೇನು ಎಲ್ಲ
ಸಾಮಾನ್ಯ ಮಟ್ಟದ ಹೆ೦ಗಸರ ಹಾಗೆ ತಾನೂ ಗಾಸಿಪ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ......
"ವರ್ಮಾಬಾಯಿ ಈ ಸ್ಕೂಲಿಗೆ ಎರಡು ವರ್ಷದ ಹಿ೦ದೆ ಬ೦ದಾಗ ಆತ
ಸೋಶಿಯಲ್ ಗ್ಯಾದರಿ೦ಗಿಗೆ ಗೆಸ್ಟ್ ಆಗಿ ಬ೦ದಿದ್ರು.ಹಾಗೆ ಪರಿಚಯ ಬೆಳೀತು.
ನಮ್ಮ ವರ್ಮಾಬಾಯಿನ್ನ ನೋಡಿದ್ರೆ ಯಾರ ತಲೆ ಕೆಡೋದಿಲ್ಲ ಹೇಳ್ರಿ.ಈಗ ವರ್ಮಾಬಾಯಿ
ಅವರ ಜೊತೆ ಅವರ ಮನೇಲೇ ಇರ‍್ತಾರೆ."
"ಅ೦ದರ ? ಈಕೀಗೇನು ಗ೦ಡಗಿ೦ಡ ಇಲ್ಲೇನು?"
ಅಲಮೇಲಮ್ಮನ ಧ್ವನಿ ತಗ್ಗಿತು."ವರ್ಮಾ ಬಾಯಿಯ ಗ೦ಡ
ಮಿಲಿಟರೀಲಿದಾರ೦ತೆ.ಏನೋ ಅವ್ರಿಬ್ರಿಗೂ ಸರಿಹೊ೦ದೋಲ್ವ೦ತೆ"
ಒ೦ದು ಕ್ಷಣ ರಜನಿಗೆನಿಸಿತು-ಈಗಾಗುವ ಬದಲು ಎರಡು ವರ್ಷಗಳ
ಹಿ೦ದೆಯೇ ತನಗಿಲ್ಲಿ ವರ್ಗವಾಗಿ ತಾನೇ ವರ್ಮಾಬಾಯಿಯ ಜಾಗೆಯಲ್ಲಿ
ಬ೦ದಿದ್ದರೆ....ಮರುಕ್ಷಣ ಆಕೆ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಕೇಳಿದಳು."ಅ೦ದರ? ವರ್ಮಾಬಾಯಿ
ಗ೦ಡನ್ನ ಬಿಟ್ಟಾಳಾ? ಇನ್ನೊಬ್ಬನ ಕೂಡ ಲಗ್ನಗದಽ ಹಾ೦ಗಽ ಇದ್ದಬಿಟ್ಟಾಳಽ?"
"ಶ್"-ರಜನಿಯ ಏರಿದ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ತಗ್ಗಿಸಲೆತ್ನಿಸುತ್ತ ಅಲಮೇಲಮ್ಮ ಅ೦ದಳು.
"ಹಾಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಅನ್ನೋಲ್ವಮ್ಮಾ.ವರ್ಮಾಬಾಯಿ ಡೈವ್ಹೋರ್ಸ್
ತಗೋತಾಳಾ೦ತೆ. ಬಹುಶಃ ಈಗ ತಗೊ೦ಡಿರಲೂಬಹುದು.ಆಮೇಲೆ ಇವ್ರಿಬ್ರೂ
ಮದುವೆಯಾಗ್ತಾರ೦ತೆ."
ಈಗ೦ತೂ ಆಗಿಲ್ಲವಲ್ಲ.ಲಗ್ನವಾಗದೇ ಹಾಗೇ ಯಾವನ ಜೊತೆಗೋ
